PRINSES MARIANNE van Oranje -Nassau

MARIANNE prinses van ORANJE-NASSAU (geb. Berlijn 9-5-1810 – gest. Erbach, Duitsland, 29-5-1883). Dochter van Willem Frederik (1772-1843), de latere koning Willem I, en Wilhelmina van Pruisen . Marianne trouwde op 14-9-1830 met Frederik Hendrik Albert prins van Pruisen (1809-1872). Uit dit huwelijk werden 5 kinderen geboren, van wie er 2 op jonge leeftijd stierven. Het huwelijk eindigde in 1849 in een echtscheiding. Marianne verhuisde van Berlijn naar Voorburg bij den Haag en kreeg een verhouding met Johannes van Rossum (1809-1873), haar koetsier,zij kreeg uit deze relatie 1 buitenechtelijke zoon.Haar openlijk samenleven met een ondergeschikte zorgde voor een maatschappelijk schandaal en de maatregelen tegen Marianne waren hard: zij werd verbannen uit Pruisen en gescheiden van haar kinderen. Ook Willem II en Anna Paulowna wezen haar openlijk af. Het schandaal rond prinses Marianne bleef voor het publiek niet verborgen. De Nederlandse sensatiepers schreef regelmatig over haar buitengewone omstandigheden. De ‘Pruisische connectie’ van het Oranje-huis werd erdoor geschaad. Pas in de twintigste eeuw is er belangstelling ontstaan voor de bijzondere levensloop van prinses Marianne. Prinses Marianne stierf in 1883. Koningin Wilhelmina heeft even met de gedachte gespeeld haar ‘terug’ te laten brengen naar de Koninklijke grafkelder in Delft. Dit is echter nooit gebeurd en Marianne ligt begraven in het graf van haar geliefde Van Rossum, in het Duitse Erbach in de Rheingau. Gezien het levens verhaal van Marianne zijn er destijds niet veel souvenirs gemaakt met haar beeltenis erop dat maakt deze pijpkop zo bijzonder en zeer zeldzaam. Ook de vaas is bijzonder hij is bedekt met 22 karaats bladgoud. Op de handvatten zijn manden met o.a oranjeappeltjes. Het portret komt uit 1830 en de vaas is zeer waarschijnlijk gemaakt t.g.v haar huwelijk met Prins Albert.