Sinds Willem van Oranje zijn bijna alle Oranjes begraven in de Koninklijk grafkelder in de Nieuwe kerk in Delft.
De laatste stadhouder Willem V overleed tijdens een bezoek aan zijn dochter Louise in Brunswijk (Duitsland) en werd daar begraven.
In 1958 werd zijn stoffelijk overschot overgebracht en bijgezet in Delft. Koningin Wilhelmina weigerde daarbij aanwezig te zijn. Naar verluidt heeft zij gezegd niet achter de baar van een sufferd te willen lopen.
Na zijn abdicatie in 1840 verhuisde Koning Willem I naar Berlijn waar hij in December 1843 overleed. Hij wilde niet gebalsemd worden zodoende werd zijn lichaam in een loden kist gelegd, omdat die niet goed genoeg was ging er nog een kist omheen en daarna nog een mahoniehouten kist. Uiteindelijk woog alles bij elkaar meer dan 1000 kilo. Met veel problemen werd de kist overgebracht naar Nederland.
Voor de bijzetting in Delft moesten alle bruggen op de route worden gecontroleerd om te voorkomen dat de zware kist er door zou zakken.
Er waren 20 mensen nodig om de kist in de grafkelder te brengen echter bij de afdaling op de trap kwam de kist vast te zitten en moest worden gekeerd. Koning Willem II liep hierdoor overstuur de kerk uit.
Koning Willem II reisde in 1849 naar Tilburg onderweg maakte hij een lelijke val, maar reisde door naar Tilburg. De dagen erna ging zijn gezondheid snel achteruit en op 17 maart drie dagen later overleed hij in zijn leunstoel, zijn lichaam werd bijgezet in de Koninklijke grafkelder op 4 april 1849. De kroonprins Willem III was hier niet bij aanwezig, hij was bij een vriendin in Engeland.
Willem III stierf op 25 november 1890 ten gevolge van een beroerte. De begrafenis vond plaats op 4 december, maar niet zonder problemen.
Ten eerste bleek de kist te zwaar (Willem IIIe was nogal corpulent) en was niet te tillen, daarom sleepte men de kist over de grond.
Bij het formeren van de rouwstoet bleek dat er te weinig koetsen waren, zodat meerdere Koninklijk gasten bij elkaar in een koets werden gepropt. In de kerk begon de predikant te vroeg met zijn betoog en de organist maakte fouten tijdens zijn orgelspel. Koningin Wilhelmina besloot later om zulke fouten te voorkomen tijdens haar begrafenis dat er een protocol moest komen.
In 1934 overleden Koningin Moeder Emma en Prins Hendrik.
Prins Hendrik had aangeven een witte begrafenis te willen.
Koningin Wilhelmina koos ook voor een witte begrafenis, zij overleed in 1962 en werd opgebaard in de kapel van paleis het Loo.
Op de kist wilde ze geen tekenen van het koningschap maar een opengeslagen bijbel. Het was de begrafenis zoals zij dit wilde, tevens was het de eerste Koninklijke begrafenis die live op TV werd uitgezonden.
Er zijn ook souvenirs gemaakt van de familieleden in rouwkleding.
Als voorbeeld : Wilhelmina in rouwkleding na het overlijden van haar moeder en echtgenoot in 1934.
Vaas met portret koningin Emma in rouwkleding na het overlijden van haar man koning Willem III in 1890.
Prinses Juliana overleed in haar slaap aan de gevolgen van een longontsteking op 20 maart 2004. Vanaf 23 maart lag ze opgebaard in paleis Noordeinde in den Haag waar meer dan 50.000 mensen afscheid van haar namen.
Ook bij haar begrafenis was wit de centrale kleur.
Na het overlijden van een Koninklijk persoon worden vaak souvenirs op de markt gebracht in Memoriam van de overledene. Een traditie die in Nederland niet zo populair is maar in b.v Groot Brittanie wel. Daarom zijn er niet veel in memoriam souvenirs gemaakt in Nederland.
In verhouding zijn er relatief veel gemaakt voor het overlijden van Koningin Emma maar b.v. van Koningin Wilhelmina praktisch niets.
Hier nog enkele voorbeelden van in memoriam souvenirs: