Op 10 maart 1966 vond het huwelijk plaats van prinses Beatrix en prins Claus.
Bij zo een Koninklijk huwelijk hoort natuurlijk ook een geschenk van de bevolking.
Voor het nationaal huwelijkgeschenk werd een speciaal comité samengesteld bestaande uit vooraanstaande personen uit de toenmalige samenleving. De overheid, organisaties en particulieren organiseerden inzamelingen en was de opbrengst enorm. Het geld werd gebruikt om het fysieke geschenk – een speciaal ontworpen tafelset van glaswerk, servies, tafellinnen en tafelzilver – te bekostigen én het paar kreeg een cheque van 1 miljoen om naar eigen goeddunken te besteden. Het bedrag werd geschonken aan o.a hulp voor gehandicapte kinderen.
Koninklijke kempen en begeer zorgde voor het zilverwerk en maakten een zilveren bestek cassette met in het heft een gekroonde ‘CB’ monogram hier zat ook een visbestek bij. Glasfabriek Leerdam nam het glaswerk voor zijn rekening.. Het glasservies werd gemaakt onder toeziend oog van ontwerper A.D. Copier.
Edmond Bellefroid werkzaam bij N.V Porselein en Tegelfabriek MOSA kreeg de eervolle opdracht om het serviesgoed te ontwerpen.
Bellefroid (1893-1971) was een kunstschilder , keramist en industrieel ontwerper geboren in Maastricht , hij was werkzaam bij MOSA van 1950-1968.
Hij moest zich wel houden aan bepaalde richtlijnen. Hij kreeg de opdracht vrij laat. De vormgeving van het glas- en zilverwerk plus de inrichting van de eetkamer waren toen al in een vergevorderd stadium. Zo had Andries Copier voor het glasservies een cilindrische vorm bedacht met daarop een ruitjespatroon. Om een eenheid op de tafel te bereiken moest Bellefroid hierbij aansluiten. De kleur, ‘verstorven groen’ was afkomstig van de bekleding van de eetkamerstoelen. Het heeft Bellefroid allerminst gestoord.
De prinses vond het motief er Perzisch uitzien volgens Bellefroid was het meer Arabisch.
De prinses hield de vorderingen van haar glas- en tafelservies nauwlettend in het oog.
De Telegraaf van 19 januari 1960 verklapt ons dat Copier en Bellefroid de aankomende dag met aangepaste modellen naar Drakesteyn zouden reizen. Blijkbaar waren de vorige niet geheel naar wens. Stan Huygens:
‘Samen is er gesproken en gedacht over kleine detailwijzigingen in de oorspronkelijke ontwerpen die de kunstenaars gemaakt hadden, maar er bestaat goede hoop, dat de ontwerpen zoals ze er thans uitzien de definitieve zullen zijn.’
Onlangs hebben wij een soep kom uit het servies voor onze verzameling kunnen aanschaffen. Dit is via via afkomstig uit de nalatenschap van de heer Bellefroid zelf. Mogelijk betreft dit een proefexemplaar want het servies zelf is nog steeds in prive bezit en een klein deel is slechts een keer tentoongesteld geweest dat was in 1966 in DeGalerij te Brunssum.
Op 7 maar 1966 werd in de Waterloo zaal van Paleis Soestdijk het gehele servies door de Koninklijke familie bekeken. De prinses was verrukt met het resultaat. Foto’s hiervan zijn te vinden op geheugen.delper.nl en in het Nationaal fotoarchief.
Info o.a van de zeer informatieve website van Serviesdomein.nl
boek over Edmond Bellefroid
